Naar huis

Helaas is onze vakantie voorbij en moeten we vandaag weer naar huis. We staan op tijd op en gaan allemaal nog even zwemmen. Ik kom erachter dat ik nog geen foto’s heb van de meiden in het zwembad, dus die worden nog snel even gemaakt. Na het zwemmen nemen we nog een douche en de handdoeken en het beddengoed worden in de wasmachine gestopt. De laatste spullen gaan in de koffers en alles wordt gewogen. Het worden vier koffers van 23 kilo en een koffer van 14 kilo. Bij het inchecken zagen we gisteren tot onze verbazing dat we acht koffers mogen meenemen. Mochten we toch maar vier koffers gratis mogen meenemen dan moeten we op het vliegveld maar even reorganiseren. Gisteravond hebben we contact gehad met de beheerder van de villa. Hij heeft geen tijd vandaag om te komen kijken. We kunnen de sleutel achter laten in de kluis. Omdat we geen borg hebben betaald, hoeven we ook niets meer terug te krijgen. Wat ons betreft is het dus prima.

Het vertrek uit de villa stond gepland voor 10.00 uur. Het is 10.10 uur als we in de auto stappen en op weg gaan naar Miami. Dat hebben we dus goed gedaan. We hebben twee mooie weken gehad in de villa en vinden het jammer dat we moeten vertrekken. Wat ons betreft had de vakantie nog wel wat langer mogen duren. De afgelopen twee jaren hebben we de laatste ochtend van de vakantie gegeten bij Cracker Barrel. Dat is erg goed bevallen en een traditie die we in ere willen houden. Daarom willen we dit jaar bij een Cracker Barrel in de buurt van Miami gaan eten. De reis verloopt rustig. Maxime slaapt een groot gedeelte van de reis. Ongelofelijk hoeveel die in de auto heeft geslapen. Bijna elke keer als we een langer stuk moesten rijden heeft Maxime geslapen. Vaak in erg ongelukkige houdingen.

Rond 12.15 uur komen we aan bij de Cracker Barrel. We zien direct dat het erg druk is. De parkeerplaats staat helemaal vol en er staan allemaal mensen buiten. Ik besluit uit te stappen en te vragen hoelang het duurt voor we kunnen eten. Als ik in de rij sta hoor ik dat de wachttijd een half uur is. Ik loop terug naar de auto en we besluiten om hier niet te eten. We vinden het erg jammer, maar we hebben geen zin om hier een half uur te wachten en straks misschien in tijdnood te komen. Op de Navi kijken we welke restaurants nog meer in de buurt zitten. Heel dichtbij zit een Subway en daar hebben we deze vakantie nog niet gegeten, terwijl dat vorig jaar erg goed was. De keuze is daarom snel gemaakt. Op naar de Subway. Het is even zoeken, maar uiteindelijk vinden we hem. We bestellen allemaal een lekker broodje met wat te drinken dat we op ons gemak opeten. Dan stappen we weer in de auto om het laatste stuk naar Miami te rijden.

Rond 13.45 uur arriveren we bij Dollar en leveren we de auto we in. We krijgen een briefje mee waarop staat dat we niets hoeven te betalen. De koffers en tassen worden over ons vieren verdeeld (heerlijk van die grote meiden die mee kunnen sjouwen) en dan gaan we naar de Mia Mover die ons naar de vertrekhal brengt. Als we bij de Mia Mover aankomen is het er erg druk. Lex en de meiden kunnen mee, maar ik kan er echt niet meer bij met de twee koffers die ik onder mijn hoede heb. Toch een vreemd gezicht om je hele gezin te zien wegrijden en zelf alleen achter te blijven. Gelukkig komt de volgende tram snel en staan ze mij op te wachten als ik aankom. Met alle spullen wandelen we naar de vertrekhal.

We worden in verwarring gebracht omdat op de grote borden staat dat we vertrekken vanaf gate E, maar Iberia staat aangegeven bij gate G. Uiteindelijk blijkt Iberia toch bij gate E te zitten. Het is er niet erg druk en we kunnen snel de koffers inleveren. De weegschaal heeft goed gewerkt, want twee koffers zitten net onder de 23 kilo en twee koffers wegen 23 kilo. Het is geen probleem als we ook het vijfde koffer inleveren. We krijgen onze instapkaarten en hebben nog twee uur voordat het vliegtuig vertrekt. Omdat we toch nog genoeg tijd hebben kijken we eerst nog even rond bij de winkeltjes in de vertrekhal. Bij de Starbucks nemen we nog een laatste koffie en dan gaan we door de douane. Het kost even tijd om alle spullen uit de tassen te halen en in de bekende bakken te leggen, maar verder verloopt het allemaal prima. We zijn snel door de controle en gaan dan op weg naar de gate vanwaar we weer vertrekken naar Madrid.

Achter de douane zijn bijna geen winkeltjes meer. We nemen plaats bij de gate en ik ga nog even een stukje schrijven voor op het blog omdat het nog een half uur duurt voor we mogen gaan boarden. Ook het boarden verloopt soepel. Omdat wij achteraan zitten mogen we als een van de eersten aan boord. We hebben een prima vlucht en zien een prachtige zonsondergang en zonsopgang. Zoals Fabienne zegt de mooiste van de vakantie. Ook dit keer hebben we een camera op de staart staan. Het is heel mooi om te zien. Rond 7.00 uur worden we een beetje onrustig. We hebben nog geen ontbijt gehad en over twee uur vertrekt onze volgende vlucht alweer. Kort na 7.00 uur komt het ontbijt en na het ontbijt ga ik even vragen wanneer de geplande aankomsttijd is. Die staat gepland op 7.50 uur. Volgens de stewardess zelfs 10 minuten te vroeg. Vreemd, want wij dachten om 7.40 uur te landen. Met maar 75 minuten overstaptijd, is een verlies van 10 minuten veel. We maken ons wel een beetje zorgen, maar ja, wat kunnen we doen? Niets.

Om 7.50 uur raken inderdaad de wielen de grond, maar dan moeten we nog een heel eind taxiën voor we bij de gate zijn. Zoals gezegd zitten we achter in het vliegtuig en nu ervaren we daar de nadelen van. Het is 8.15 uur als we het vliegtuig kunnen verlaten. (We kunnen toch moeilijk over alle mensen voor ons heen lopen). We snellen door de gang. (Het vliegtuig staat ook nog helemaal achteraan). Onderweg krijgen we een oranje kaart die ons voorrang zou moeten geven. Helaas hebben we bij de douane niets aan de kaart. We mogen (net als veel anderen met een oranje kaart) gewoon achteraan aansluiten. Het gaat niet zo heel snel. De ambtenaar toont weinig interesse. Snel lopen we verder naar het treintje. Daar staan we gelukkig deze keer vooraan.

De tekst op de borden wisselt steeds. De ene keer staat er "de trein komt over enkele seconden", de andere keer "de trein komt over vijf minuten". Na bijna een kwartier te hebben gewacht arriveert de trein. Veel mensen hebben haast en we zijn blij dat we vooraan staan en direct kunnen instappen. De trein doet er ook langer over. Het middenstuk rijdt hij langzaam. Het is 8.45 uur als we uit de trein stappen. We hebben nog tien minuten en dan vertrekt onze vlucht. Als we de trappen op naar boven lopen staat er een dame die onze oranje kaart ziet en vraagt waar we naar toe moeten. Amsterdam, dan mogen we direct rechtsaf om door de bagagecheck te gaan. Helaas zit hier een ambtenaar die er geen boodschap aan heeft dat hier allemaal mensen staan die nog snel een vlucht willen halen. De tassen worden secuur gecontroleerd. Dit betekent dus dat het veel tijd kost. Ook bij ons wordt een en ander goed onderzocht en kost het veel tijd. Als we weer alles hebben ingepakt rennen de meiden voorop naar de gate. Daar is het leeg. De grondstewardess vraagt aan de meiden of ze mee moeten met deze vlucht. Als Fabienne Ja zegt, zegt ze: “pech, het vliegtuig is vertrokken”. Gelukkig staat er een oudere heer bij die nog even gaat bellen en dan het verlossende woord spreekt dat we toch nog mee mogen met de vlucht. De instapkaarten worden snel gescand en dan mogen we door de slurf. We voelen ons opgelaten als we dat volle vliegtuig in komen lopen. Snel gaan we zitten.

Uiteindelijk vertrekt het vliegtuig 40 minuten te laat. De piloot verontschuldigt zich bij de passagiers voor het late vertrek. Er moest nog gewacht worden op passagiers die mee moesten. Na een goede vlucht landen we rond 11.45 uur op Amsterdam. Tijdens de landing hebben we een prachtig uitzicht op de kustlijn. De koffers komen als eerste aan op de band. Daardoor staan we snel weer buiten. Daar wachten we op de bus van het Van der Valk hotel en dan stappen we in de auto op weg naar huis, waar we rond 15.00 uur aankomen. Om 18.00 uur kunnen we ook de honden weer ophalen en dan zijn we weer compleet. We kijken terug op een mooie vakantie! Eigenlijk maar een nadeel, te kort. We hebben niet alles kunnen doen, wat in de planning stond. Maar we wisten eigenlijk vooraf al dat we tijd tekort zouden komen. Volgend jaar toch maar weer terug naar de States?

Foto's: http://familygoesflorida2.mijnalbums.nl/