Naar huis

Helaas is onze vakantie voorbij en moeten we vandaag weer naar huis. We staan op tijd op en gaan allemaal nog even zwemmen. Ik kom erachter dat ik nog geen foto’s heb van de meiden in het zwembad, dus die worden nog snel even gemaakt. Na het zwemmen nemen we nog een douche en de handdoeken en het beddengoed worden in de wasmachine gestopt. De laatste spullen gaan in de koffers en alles wordt gewogen. Het worden vier koffers van 23 kilo en een koffer van 14 kilo. Bij het inchecken zagen we gisteren tot onze verbazing dat we acht koffers mogen meenemen. Mochten we toch maar vier koffers gratis mogen meenemen dan moeten we op het vliegveld maar even reorganiseren. Gisteravond hebben we contact gehad met de beheerder van de villa. Hij heeft geen tijd vandaag om te komen kijken. We kunnen de sleutel achter laten in de kluis. Omdat we geen borg hebben betaald, hoeven we ook niets meer terug te krijgen. Wat ons betreft is het dus prima.

Het vertrek uit de villa stond gepland voor 10.00 uur. Het is 10.10 uur als we in de auto stappen en op weg gaan naar Miami. Dat hebben we dus goed gedaan. We hebben twee mooie weken gehad in de villa en vinden het jammer dat we moeten vertrekken. Wat ons betreft had de vakantie nog wel wat langer mogen duren. De afgelopen twee jaren hebben we de laatste ochtend van de vakantie gegeten bij Cracker Barrel. Dat is erg goed bevallen en een traditie die we in ere willen houden. Daarom willen we dit jaar bij een Cracker Barrel in de buurt van Miami gaan eten. De reis verloopt rustig. Maxime slaapt een groot gedeelte van de reis. Ongelofelijk hoeveel die in de auto heeft geslapen. Bijna elke keer als we een langer stuk moesten rijden heeft Maxime geslapen. Vaak in erg ongelukkige houdingen.

Rond 12.15 uur komen we aan bij de Cracker Barrel. We zien direct dat het erg druk is. De parkeerplaats staat helemaal vol en er staan allemaal mensen buiten. Ik besluit uit te stappen en te vragen hoelang het duurt voor we kunnen eten. Als ik in de rij sta hoor ik dat de wachttijd een half uur is. Ik loop terug naar de auto en we besluiten om hier niet te eten. We vinden het erg jammer, maar we hebben geen zin om hier een half uur te wachten en straks misschien in tijdnood te komen. Op de Navi kijken we welke restaurants nog meer in de buurt zitten. Heel dichtbij zit een Subway en daar hebben we deze vakantie nog niet gegeten, terwijl dat vorig jaar erg goed was. De keuze is daarom snel gemaakt. Op naar de Subway. Het is even zoeken, maar uiteindelijk vinden we hem. We bestellen allemaal een lekker broodje met wat te drinken dat we op ons gemak opeten. Dan stappen we weer in de auto om het laatste stuk naar Miami te rijden.

Rond 13.45 uur arriveren we bij Dollar en leveren we de auto we in. We krijgen een briefje mee waarop staat dat we niets hoeven te betalen. De koffers en tassen worden over ons vieren verdeeld (heerlijk van die grote meiden die mee kunnen sjouwen) en dan gaan we naar de Mia Mover die ons naar de vertrekhal brengt. Als we bij de Mia Mover aankomen is het er erg druk. Lex en de meiden kunnen mee, maar ik kan er echt niet meer bij met de twee koffers die ik onder mijn hoede heb. Toch een vreemd gezicht om je hele gezin te zien wegrijden en zelf alleen achter te blijven. Gelukkig komt de volgende tram snel en staan ze mij op te wachten als ik aankom. Met alle spullen wandelen we naar de vertrekhal.

We worden in verwarring gebracht omdat op de grote borden staat dat we vertrekken vanaf gate E, maar Iberia staat aangegeven bij gate G. Uiteindelijk blijkt Iberia toch bij gate E te zitten. Het is er niet erg druk en we kunnen snel de koffers inleveren. De weegschaal heeft goed gewerkt, want twee koffers zitten net onder de 23 kilo en twee koffers wegen 23 kilo. Het is geen probleem als we ook het vijfde koffer inleveren. We krijgen onze instapkaarten en hebben nog twee uur voordat het vliegtuig vertrekt. Omdat we toch nog genoeg tijd hebben kijken we eerst nog even rond bij de winkeltjes in de vertrekhal. Bij de Starbucks nemen we nog een laatste koffie en dan gaan we door de douane. Het kost even tijd om alle spullen uit de tassen te halen en in de bekende bakken te leggen, maar verder verloopt het allemaal prima. We zijn snel door de controle en gaan dan op weg naar de gate vanwaar we weer vertrekken naar Madrid.

Achter de douane zijn bijna geen winkeltjes meer. We nemen plaats bij de gate en ik ga nog even een stukje schrijven voor op het blog omdat het nog een half uur duurt voor we mogen gaan boarden. Ook het boarden verloopt soepel. Omdat wij achteraan zitten mogen we als een van de eersten aan boord. We hebben een prima vlucht en zien een prachtige zonsondergang en zonsopgang. Zoals Fabienne zegt de mooiste van de vakantie. Ook dit keer hebben we een camera op de staart staan. Het is heel mooi om te zien. Rond 7.00 uur worden we een beetje onrustig. We hebben nog geen ontbijt gehad en over twee uur vertrekt onze volgende vlucht alweer. Kort na 7.00 uur komt het ontbijt en na het ontbijt ga ik even vragen wanneer de geplande aankomsttijd is. Die staat gepland op 7.50 uur. Volgens de stewardess zelfs 10 minuten te vroeg. Vreemd, want wij dachten om 7.40 uur te landen. Met maar 75 minuten overstaptijd, is een verlies van 10 minuten veel. We maken ons wel een beetje zorgen, maar ja, wat kunnen we doen? Niets.

Om 7.50 uur raken inderdaad de wielen de grond, maar dan moeten we nog een heel eind taxiën voor we bij de gate zijn. Zoals gezegd zitten we achter in het vliegtuig en nu ervaren we daar de nadelen van. Het is 8.15 uur als we het vliegtuig kunnen verlaten. (We kunnen toch moeilijk over alle mensen voor ons heen lopen). We snellen door de gang. (Het vliegtuig staat ook nog helemaal achteraan). Onderweg krijgen we een oranje kaart die ons voorrang zou moeten geven. Helaas hebben we bij de douane niets aan de kaart. We mogen (net als veel anderen met een oranje kaart) gewoon achteraan aansluiten. Het gaat niet zo heel snel. De ambtenaar toont weinig interesse. Snel lopen we verder naar het treintje. Daar staan we gelukkig deze keer vooraan.

De tekst op de borden wisselt steeds. De ene keer staat er "de trein komt over enkele seconden", de andere keer "de trein komt over vijf minuten". Na bijna een kwartier te hebben gewacht arriveert de trein. Veel mensen hebben haast en we zijn blij dat we vooraan staan en direct kunnen instappen. De trein doet er ook langer over. Het middenstuk rijdt hij langzaam. Het is 8.45 uur als we uit de trein stappen. We hebben nog tien minuten en dan vertrekt onze vlucht. Als we de trappen op naar boven lopen staat er een dame die onze oranje kaart ziet en vraagt waar we naar toe moeten. Amsterdam, dan mogen we direct rechtsaf om door de bagagecheck te gaan. Helaas zit hier een ambtenaar die er geen boodschap aan heeft dat hier allemaal mensen staan die nog snel een vlucht willen halen. De tassen worden secuur gecontroleerd. Dit betekent dus dat het veel tijd kost. Ook bij ons wordt een en ander goed onderzocht en kost het veel tijd. Als we weer alles hebben ingepakt rennen de meiden voorop naar de gate. Daar is het leeg. De grondstewardess vraagt aan de meiden of ze mee moeten met deze vlucht. Als Fabienne Ja zegt, zegt ze: “pech, het vliegtuig is vertrokken”. Gelukkig staat er een oudere heer bij die nog even gaat bellen en dan het verlossende woord spreekt dat we toch nog mee mogen met de vlucht. De instapkaarten worden snel gescand en dan mogen we door de slurf. We voelen ons opgelaten als we dat volle vliegtuig in komen lopen. Snel gaan we zitten.

Uiteindelijk vertrekt het vliegtuig 40 minuten te laat. De piloot verontschuldigt zich bij de passagiers voor het late vertrek. Er moest nog gewacht worden op passagiers die mee moesten. Na een goede vlucht landen we rond 11.45 uur op Amsterdam. Tijdens de landing hebben we een prachtig uitzicht op de kustlijn. De koffers komen als eerste aan op de band. Daardoor staan we snel weer buiten. Daar wachten we op de bus van het Van der Valk hotel en dan stappen we in de auto op weg naar huis, waar we rond 15.00 uur aankomen. Om 18.00 uur kunnen we ook de honden weer ophalen en dan zijn we weer compleet. We kijken terug op een mooie vakantie! Eigenlijk maar een nadeel, te kort. We hebben niet alles kunnen doen, wat in de planning stond. Maar we wisten eigenlijk vooraf al dat we tijd tekort zouden komen. Volgend jaar toch maar weer terug naar de States?

Foto's: http://familygoesflorida2.mijnalbums.nl/

Lovers Key

Vandaag is mijn verjaardag en onze laatste vakantiedag. We doen het rustig aan en staan op ons gemak op. Ik begin alvast met het inpakken van de koffers. De meiden slapen wat langer en gaan dan met Lex boodschappen doen. Als ze terugkomen hebben ze een ballon bij zich voor mij met een mooie kaart. We gaan nog even lekker zwemmen met zijn allen en dan maken we ons klaar om te gaan eten. Inmiddels is het al rond de middag. Het ontbijt is een lunch geworden. Deze keer kiezen we voor Bob Evans. Tegen onze gewoonte in nemen we alle vier een eigen gerecht. Dat is maar goed ook want de porties zijn niet zo groot. Maxime en Fabienne hebben samen een verse fruitsalade met yoghurt en gefrituurde champignons. Lex heeft een heerlijk uitgebreid ontbijt met eieren, french toast en bacon. Zelf heb ik crêpes met banaan en aardbei. Zoals eigenlijk overal smaakt het ons weer prima.

Na de lunch rijden we naar huis waar we ons omkleden om naar het strand te gaan. De keuze is deze keer gevallen op Lovers Key. Als we de auto hebben geparkeerd komt het trammetje net aanrijden. We stappen in en laten ons naar het strand brengen. Het is een heel mooi strand en het is niet zo heel erg druk. We installeren ons op een mooi plekje en dan gaan we eerst even zwemmen. De zee is gewoon warm, echt afkoelen doe je niet. Het is vandaag trouwens toch al erg warm. Meer dan 100 graden Fahrenheit (38 graden Celsius). Lex en ik besluiten een stuk langs het strand te wandelen. Het is er prachtig en ik heb spijt dat ik mijn fototoestel niet heb meegenomen. Daarom wandel ik nog een keertje terug, dit keer met fototoestel. Fabienne gaat mee.

Je kunt hier heel veel schelpen vinden met beestjes erin. Ze liggen hier echt met tientallen op het strand. We lopen een heel stuk langs het strand en zien veel vogels. In een boom zit een roofvogel een vis op te eten. Op het einde liggen bomen in het water. Je kijkt tegen de wortels aan. Het ziet er echt heel mooi uit. Als we terug wandelen, zien we dat de lucht donker begint te worden en begint het te donderen. Fabienne en ik besluiten om het wandeltempo te verhogen. Als we weer bij Lex en Maxime zijn, ziet het erg donker. Omdat er geen treintje meer rijdt (dit rijdt tot 16.30 uur) besluiten we om langs het strand terug te wandelen naar de parkeerplaats. Gelukkig lijkt de onweersbui over te waaien. Bij het begin van het strand stoppen we nog even om lekker het water in te gaan. Van het snelle lopen hebben we het warm gekregen. Dat begint het echter te onweren en het bliksemt. We lopen snel naar de auto en rijden terug naar de villa. Helaas ook vandaag geen mooie zonsondergang want er hangen inmiddels weer veel wolken.

Bij de villa aangekomen duiken we allemaal onder de douche en dan stappen we in de auto om te gaan eten bij de Outback. Hier zijn wij nog nooit geweest, maar het moet erg goed zijn. Het is er erg druk. We krijgen een pieper en worden gevraagd om even plaats te nemen. Al snel kunnen we aan tafel.  Als voorgerecht bestellen we de bekende ‘Blooming Onion’. Hij smaakt heerlijk. Ook de meiden vinden hem lekker dus hij gaat helemaal op. Omdat het de laatste dag is bestellen we allemaal een eigen hoofdgerecht. De meiden weten niet goed weten wat ze moeten kiezen. Daarom zoeken we vier verschillende gerechten uit en eten alle vier van alle vier de gerechten. Het is dus een heel geschuif met de borden over de tafel. Maar het smaakt allemaal heerlijk. Omdat ik jarig ben wordt er voor mij nog even gezongen door de bediening. Ze zingen een heel leuk liedje, maar het gaat zo snel dat het voorbij is, voor we het in de gaten hebben. Ik krijg een bolletje vanille ijs met warme chocolade saus en slagroom.

We besluiten voor de laatste keer nog even naar de Walmart te gaan. In Cape Coral zit een Walmart Supercenter. Hier zijn we nog niet geweest en vanavond valt de keuze op deze Walmart. Hij is echt gigantisch groot. Als we onze laatste inkopen hebben gedaan gaan we weer naar huis. Vanavond hebben we nog een flink onweer. Het bliksemt minuten achter elkaar. Als je veilig binnen zit een prachtig gezicht. Ik pak de rest van de koffers in en draai nog een was. Dan is het tijd om weer naar bed te gaan. Morgen moeten we helaas weer naar huis en is deze heerlijke vakantie weer voorbij.

Foto's: http://familygoesflorida2.mijnalbums.nl/

Fort Meyers, de winterhuizen van Edison en Ford

We zijn 10 dagen geleden in Cape Coral aangekomen en zijn nog niet bij de winterhuizen van Edison & Ford geweest. Het kan natuurlijk niet als je twee weken zo dichtbij zit, dat je deze woningen niet bezoekt. Daarom hebben we besloten om er vandaag naar toe te gaan. Naast de Edison & Ford Estates willen we vandaag nog een aantal 'shopping' zaken afronden. Er moet kleding teruggebracht worden naar Ross Dress for Less. Verder heeft Maxime haar nieuwe Uggs nog niet gevonden en moeten we nog Uggs en twee Ipods ophalen die bij ons 'besteld' zijn. Voordat we beginnen met shoppen gaan we eerst naar de winterhuizen van Edison en Ford.  Het is al weer erg warm als we er rond 13.30 uur arriveren.

Op het parkeerterrein staat een grote Banyan Boom. Als kleine boom is hij gepland door Thomas Edison. Inmiddels is de boom uitgegroeid tot een gigantisch exemplaar. Het schijnt een van de grootste op de wereld te zijn. Bijzonder aan deze boomsoort is dat de wortels uit de takken naar beneden groeien, om daar weer verder te wortelen in de grond. Hierdoor kunnen de takken steeds verder doorgroeien en lijkt het of het allemaal verschillende bomen zijn die bij elkaar staan. Maar in werkelijkheid is het één boom met heel veel stammen. We kopen kaartjes voor de audio tour en worden doorverwezen naar het museum. Daar krijgen we de audioapparaten overhandigd en steken dan onder begeleiding de weg over naar het terrein waar de winterhuizen van Edison en Ford liggen. Met behulp van de plattegrond en de bordjes die bij de interessante onderdelen staan kunnen we nu zelf, op ons eigen tempo, over het terrein rondlopen. Zo worden we voorzien van de nodige informatie. Het is erg interessant.

Zo blijken de bomen langs de straat waar de huizen aanliggen door Edison te zijn gepland. In de tuin bevinden zich veel verschillende bloem-, planten- en boomsoorten die door Edison zijn gepland en die door vrienden zijn meegebracht van reizen over de hele wereld. Er staan veel mangobomen. De beide huizen liggen naast elkaar en de tuinen zijn niet van elkaar gescheiden. Ford gebruikte de garage van Edison om zijn auto’s in te plaatsen. Beide heren waren goede vrienden van elkaar. Het huis van Edison bestaat uit twee delen. Het eigenlijke woonhuis van de familie Edison en het gastenverblijf. Op het terrein bevindt zich verder een klein gebouwtje dat Edison gebruikte als kantoortje en de eerder genoemde garage. Edison had verder als een van de eerste de beschikking over een eigen zwembad. Ook dit is nog steeds aanwezig en in goede staat. De huizen kun je niet betreden, maar door de openstaande deuren en ramen kun je het allemaal goed bewonderen. Als we de beide huizen, overige gebouwen en tuinen hebben bekeken, steken we de weg over. Daar bezoeken we nog het museum en het laboratorium. Na twee uur hebben we alles gezien en stappen we weer in onze warme auto. De volgende stop is de dichtbij gelegen Edison Mall.

Daar gaan we verder op zoek naar Uggs voor Maxime. Helaas kan ze die hier niet vinden. Bij Starbucks nemen we nog een lekkere koffie en dan gaan we naar het volgende adres. De Best Buy. We zijn er een goede klant dit jaar. Nu zijn we hier voor twee Ipods, waarvoor we een ‘bestelling’ hebben doorgekregen en een cover voor de Ipad. De gevraagde cover hebben ze niet, maar wel een vergelijkbare. We besluiten deze mee te nemen. De Ipods hebben ze wel en na overleg met de bestellers of ze het actiepakket willen met hoesje en oordopjes, wordt besloten alleen de Ipods mee te nemen. Snel door naar de volgende halte. De Bell Towers Shops.

Hier gaan we Uggs ophalen die we besteld hebben en gaat Maxime kijken of ze toch een paar leuke Uggs kan vinden. Helaas blijkt dat het bestellen met een buitenlandse creditcard bij de Walking Company veel tijd kost. De bestelling had op een andere manier moeten gebeuren. Nu zijn de bestelde Uggs niet binnen. Ze zijn niet eens verzonden. De order wordt geannuleerd. Gelukkig hebben ze de tweede keus wel op voorraad en worden deze ingepakt. Maxime besluit om een paar andere Uggs uit te zoeken. De blauwe zijn nog niet te krijgen. Als alles is betaald en ingepakt, gaan we naar de naastgelegen cupcake winkel. Daar nemen we 12 mini cupcakes mee. Morgen is tenslotte mijn verjaardag. Dan stappen we weer in de auto voor onze laatste stop vandaag. Ross Dress for Less. Deze ligt hier vlakbij.

We gaan met de kleren die we willen ruilen naar de servicebalie. Het blijkt geen probleem dat we de kleren terugbrengen alleen het geld terugboeken op de bankpas, wat gebruikelijk hier is, blijkt met onze buitenlandse bankpassen niet mogelijk. Er wordt een meerdere bijgehaald die ervoor zorgt dat het geld wordt teruggeboekt op de creditcard. Dit lukt wel. Goede service, want eigenlijk wordt het geld alleen teruggeboekt op de kaart die gebruikt is om te betalen. De dames willen nog even bij de lingerie kijken en natuurlijk blijft er nog iets plakken. Dan gaan we naar huis. Helaas hebben de cupcakes ondertussen veel geleden in de auto. Het was nog behoorlijk warm in de auto.

Thuis eten we van de salades die we nog hebben staan en dan gaan we naar het strand bij de jachthaven. We hopen op een mooie zonsondergang, maar helaas is het weer bewolkt. Maxime en Fabienne gaan wel nog even het water in. Lex filmt een beetje en ik maak foto's. Bij de jachthaven is ook een pier. Hier heeft een van de vissers een rog gevangen die hij weer snel in de zee gooit. Als de zon is verdwenen gaan we weer naar huis. Nog even lekker zwemmen. Ondanks dat de cupcakes er niet meer zo lekker uitzien, smaken ze heerlijk en zijn ze snel allemaal op. Morgen is alweer onze laatste dag. Wat zij die drie weken voorbij gevlogen.  

Foto's: http://familygoesflorida2.mijnalbums.nl/

Tampa en een klein beetje Sint Petersburg

Als ik dit blog schrijf zitten we al op de luchthaven van Miami. We hebben nog een half uur voordat we moeten boarden en om de tijd nuttig te gebruiken, schrijf ik maar een deel van het blog. Tenslotte loop ik een paar dagen achter. Zoals jullie gemerkt hebben heeft het plaatsen van het blog even op zich laten wachten. Maandag had ik problemen met de internetverbinding thuis en de rest van de week heb ik helaas geen tijd gehad.

Omdat we nog maar drie volle dagen hier zijn hebben we gisteravond gekeken wat nog op het lijstje staat. De keuze is gevallen op Tampa. We staan vanmorgen op tijd op en na het ontbijt stappen we in de auto voor de rit naar Tampa. Na twee uur rijden arriveren we, net voor 12.00 uur, in Tampa bij The Florida Aquarium. Met de korting bon krijgen we nog een paar dollar korting.  Is toch weer meegenomen.  Op de benedenverdieping kun je de roggen aaien en er is een souvenirwinkel. Voor het aquarium zelf moet je de trap op naar boven. Daar komen we eerst in de Wetlands.  We zien mooie vissen, schildpadden, vogels en alligators. Helaas laten de otters zich vandaag niet zien. Vervolgens komen we bij de Bays en Beaches, daar zien we nog meer vissen. De meest opvallende is een enorme Goliath vis. Ook kun je er zien welke weg een zeeschilpad moet afleggen van ei tot in hij in de oceaan komt. Heel erg leuk gemaakt. Hier lezen we dat van de 1.000 schilpadjes die uit het ei komen, er slechts één volwassen wordt. Geen wonder dat een schilpad zoveel eieren legt. Dan gaan we door naar Coral Reef. Hier zien we veel gekleurde vissen, zeepaardjes en enorme haaien. Je kunt hier zelfs in een kooi om met de haaien te zwemmen. Lex heeft mensen gezien in de kooi. Toen wij er kwamen waren ze al weg.  De laatste stop is Ocean Commotion, waar we nog meer vissen en andere zeedieren zien. Bij het aquarium is ook nog een groot buitenspeelplaats voor de kinderen. Ze kunnen er met zand spelen, elkaar natspuiten met water en volgens mij ook zwemmen. Erg leuk voor de kleinere kinderen. Het is een mooi aquarium en zeker een bezoek waard.

Twee uur later hebben we alles gezien en gaan weer verder. Bij het informatiecentrum dat naast het aquarium ligt vragen we hoe we het makkelijkste bij Ybor City kunnen komen. Er rijdt een tram, maar deze kost $ 5,00 per persoon. Je kunt ook makkelijk met de auto. Daarom wordt het de auto. Achteraf zijn we blij dat we voor de auto hebben gekozen. Het parkeren in de parkeergarage kost namelijk maar $ 1,00 voor de tijd die wij er geweest zijn. Plus we hoeven niet op de tram te wachten, deze rijdt namelijk maar iedere 20 minuten. Als we in Ybor City aankomen besluiten we om eerst iets te eten. We belanden bij de Stone Soup Company. Zoals gebruikelijk bestellen we weer drie gerechten. Een salade en twee sandwiches. Ze smaken erg goed. Na deze lunch wandelen we door de straten van Ybor City. Het is een echt uitgaansgebied. Je vindt er vooral uitgaansgelegenheden. Het doet ons erg denken aan New Orleans. Bij een dame die sigaren aan het maken is stoppen we nog even om te kijken. Als we een half uurtje hebben rondgewandeld hebben we het wel gezien. We wandelen terug naar de parkeergarage en rijden weer verder.

De volgende stop is een cupcake winkel. Fabienne heeft op internet een aantal adressen opgezocht van cupcake winkels in Tampa. De keuze valt op de Cupcake Spot. Het is een klein winkeltje, maar de cupcakes zien er heerlijk uit. Natuurlijk worden ze ook geproefd en ze smaken erg lekker. Als de cupcakes op zijn vraag ik nog even naar het Kennedy Memorial. In een reisverslag heb ik gelezen dat er hier een mooi memorial voor JFK zou moeten zijn.  Het is niet bekend, maar misschien dat de dame van de wijnwinkel het weet want die komt uit Tampa. Maar ook de dame van de wijnwinkel kent het niet. Ze kijkt nog voor me op internet maar kan er niets over vinden. Ze vertelt dat ze zelf een Kennedy fan is. Helaas geen memorial. (Later kijk ik het nog even na, maar ik heb het toch echt in een blog gelezen.) Dan gaan we verder naar een winkel van Walking Company. Maxime wil nog graag Uggs, maar in de winkel in Fort Meyers heeft ze niet degene gezien die ze graag wil. (Hoge blauwe Uggs).

We komen uit bij een mooie Mall in Tampa (International Plaza). Hij doet ons denken aan de Millennium Mall in Orlanda. Veel dure winkels, zoals Louis Vuitton, Burberry, Hugo Boss en Gucci. Helaas hebben ze bij de Waling Company niet de Uggs die Maxime zoekt. Ze adviseren om nog bij een aantal andere winkels te kijken die ook Uggs hebben. Ook hier vinden we ze niet. Wel slagen we bij de Pandora winkel. Fabienne zoekt een leuke bedel uit met een zon als aandenken aan de vakantie. Zelf krijg ik een schilpad voor mijn verjaardag. We krijgen nog een aanbod om onze armbanden te laten schoonmaken. Het duurt een kwartiertje en is gratis. Dit aanbod nemen we aan. In de tussentijd wandelen we nog even rond en slaagt Fabienne nog bij H&M. We halen onze armbanden op en stappen dan weer in de auto naar onze laatste stop. De Pier in Sint Petersburg. We hopen hier een mooie zonsondergang te zien.

Rond 19.45 uur komen we aan bij de Pier. Er zitten verschillende pelikanen op de rand. Te wachten tot ze een visje kunnen pikken van de vissers. De winkels in de pier zijn al gesloten, maar daar zijn we ook niet voor gekomen. We gaan naar boven om op het bovendek te kijken naar de zonsondergang. Helaas gaat de zon onder achter een hoog gebouw. Rond 20.30 uur stappen we weer in de auto en rijden de twee uur terug naar onze villa in Cape Coral.

Foto's: http://familygoesflorida2.mijnalbums.nl/

Blog wordt nog vervolgd

Inmiddels zijn we weer thuis. Er missen nog een aantal dagen van mijn blog. Deze zullen nog worden aangevuld. Vanavond had ik een aanvulling willen plaatsen, maar om de een of andere mysterieuze reden had de laptop geen connectie met internet en werd de verbinding helaas niet hersteld in de loop van de avond. Gezien mijn drukke programma deze week zal het wel weekend zijn voordat ik de berichten kan plaatsen. Morgen moeten we weer aan het werk!

Nog meer shoppen

Als we opstaan vanmorgen ziet het er bewolkt uit. De planning was eigenlijk. Terug naar Miromar Outlet om de winkels waar we gisteren geen tijd voor hadden nog te bezoeken en dan later op de dag gebruik maken van de sunset cruise waar we nog groupon vouchers voor hebben liggen. Gisteravond heb ik gekeken op de website en nu blijkt de betreffende boot alleen in het weekend te varen en a.s. vrijdag zit al vol. Helaas. De sunset cruise gaat dus niet door. Daarom verloopt vanmorgen alles een versnelling langzamer. Lex gaat weer naar de publix en ik zwem mijn baantjes. Als ik eenmaal in het water zit begint het heel hard te regenen. Gelukkig ben ik toch al nat ;-). Als Lex terug is van de publix, wordt de tafel gedekt en genieten we weer buiten van ons ontbijt. Wat is dat toch heerlijk als je iedere ochtend buiten kunt ontbijten. Dan gaan we ons verder klaarmaken en stappen we in de auto voor onze shoptocht.


Eerste stop: Best Buy. We hebben nog een bestelling doorgekregen voor een Ipad en Fabienne haar nieuwe computer start niet meer op. Als we bij de Best Buy aankomen zien we dat er allemaal mensen (ook personeel) buitenstaan. Er gaat niemand naar binnen. Dan maar eerst naar de dierenwinkel die ernaast ligt, de Pets Mart. Hier kopen we voor de honden een speeltje. Ze hebben een superleuk touw met een hele dikke knoop dat eigenlijk geweldig zou zijn voor Hera, maar helaas is dit veel te zwaar.Inmiddels is de Best Buy weer open. Ze controleren de computer en komen tot de conclusie dat er een virus op de computer zit. (Had wel de gratis versie van McAfee erop gedownload, maar schijnbaar is er toch iets mis gegaan). Eigenlijk valt dit niet onder de garantie omdat het geen hardware probleem is, maar we krijgen toch een nieuwe computer. Wat een super service van Best Buy. Daarna wordt snel de Ipad gekocht, helaas is de gevraagde sleeve hier niet aanwezig, dus daar moet nog even over gemaild worden. Volgende stop is de Party City, die langs de Best Buy ligt. Als we hier naar binnen lopen ruiken we de rook. Toen we kwamen aangereden stond er ook een brandweerauto voor de deur. Wat is dit een geweldige winkel. Hier kun je alles voor je feest kopen. Ze hebben bestek, borden, bekers, servetten, tafellakens in heel veel verschillende kleuren. Maar ook voor de aankleding van je feest hebben ze heel veel leuke dingen. We kijken onze ogen uit. Fabienne vindt nog een aantal leuke dingen voor haar cupcakes en dan stappen we in de auto naar de Edison Mall.


Bij de Edison Mall hoeven we eigenlijk maar bij één winkel te zijn. De Journeys, hier halen we de Converse schoenen voor Maxime, die ze gisteren in de andere winkel in Miromar niet hadden. Maar we maken de 'fout' om bij JC Penny's naar binnen te gaan. Fabienne en ik slagen hier allebei voor een paar leuke jurkjes en de meiden vinden beiden nog een mooie broek. Dames en schoenen is ook een combinatie die niet goed kan gaan. Dus ook bij de schoenafdeling komt de bankpas weer tevoorschijn. Fabienne en ik slagen beiden voor leuke pumps. Helaas voor Maxime hebben ze geen leuke schoenen in haar maat. We wandelen verder door de mall op zoek naar de winkel voor de Converse schoenen van Maxime en hebben intussen honger gekregen. We stoppen bij de foodcourt en nemen allemaal een chinese maaltijd. Het smaakt lekker. Inmiddels weten we waar de winkel ligt waar Maxime haar schoenen kan halen. Om er te komen moeten we door de damesafdeling van Macys en laat ze daar nu net hele leuke pumps in de uitverkoop hebben. Alleen heb ik wat problemen met mijn bankpasjes. Zowel mijn CC, als beide bankpassen werken niet. Gelukkig is er een pinautomaat in de buurt en werken de pasjes hier wel. We betalen contant en komen dan eindelijk bij de winkel voor de Converse schoenen van Maxime. Inmiddels zijn we Snel rekenen we de schoenen af en stappen dan in de auto naar de Miromar Outlet om de winkels te bezoeken waar we gisteren niet aan toegekomen zijn.


We starten bij de Puma winkel waar Fabienne gisteren een leuke tas had gezien, maar toen ze hem net voor 21.00 uur wilde gaan halen, was de winkel al dicht. Gelukkig hangt hij er nog en kan ze hem vandaag meenemen. De rest van de middag en avond brengen we door in de winkels van Mirromar. De bankpassen moeten nog verschillende keren tevoorschijn komen omdat we leuke dingen zien. Lex slaagt eindelijk voor zijn overhemden. Hij heeft lang moeten wachten, maar maakt het vandaag helemaal goed. Mijn bankpassen blijven vreemd doen vandaag. De pas die in de ene winkel wel werkt, weigert in de andere winkel. Maar goed dat we meerdere pasjes tot onze beschikking hebben. Als om 21.00 uur de winkels sluiten, stappen wij in de auto en rijden naar huis. We mogen wel zeggen dat we vandaag goed zijn geslaagd. De bankpas heeft het zwaar gehad, maar wij zijn allemaal heel tevreden. Onze zomer en wintergardarobe is weer op peil gebracht. Thuis worden de spullen uitgepakt en de kaartjes eraf geknipt. De laptop en Ipad komen tevoorschijn. Ik probeer mijn blog weer een beetje bij te werken.

Foto's: http://familygoesflorida2.mijnalbums.nl/

Sanibel & Miromar outlet

Vandaag gaan we naar Sanibel, naar het J.N. Ding Darling National Wildlife Refuge. De bedoeling was om fietsen te huren, maar als we erheen rijden komen er donkere wolken aan. We besluiten om toch maar met de auto rond te rijden. Eerst stoppen we bij het bezoekerscentrum voor informatie en vervolgens betalen we de $ 5,00 om binnen te mogen komen. Inmiddels is het zonnetje weer volop te voorschijn gekomen en is het warm.Direct bij de ingang spotten we een vogel. (Later blijkt dat dit een van de weinige is die we zullen zien. We rijden de route van 4 mijl door het park en stoppen op veel plaatsen om even te kijken of we dieren kunnen spotten. Helaas hebben we pech. Behalve een paar 'springende' vissen en op afstand een of andere kat, zien we niets. Het is wel een mooie route, maar we kwamen natuurlijk voor de dieren. Ook bij de alligator outlook, zien we helaas geen alligators. Waar we wel last van hebben zijn muggen. We hebben al dagen last van behoorlijke jeuk, ook bij het midgetgolfen zaten veel muggen. Helaas zijn we ook vandaag, ondanks de deed, weer verschillende keren geprikt. De calendulan hebben we voortaan standaard bij ons.

We vervolgen onze weg naar Captiva. Omdat we goede verhalen hebben gelezen over de Bubble Room besluiten we daar te gaan lunchen. Een leuke tafel in een apart hoekje wordt ons toegewezen. Dan komt het moeilijke deel, kiezen van de kaart. We besluiten twee sandwiches te nemen en nog twee deserts. De beide sandwiches zijn heerlijk. Dan komen ze met een grote schaal waarop de desert liggen. Het zijn enorme stukken taart. We kiezen er twee uit, een chocolade en een met cocos en delen deze ook met ons vieren. Ook de taart is heerlijk. Het is echt een belevenis om hier te eten. Veel kerst en foto's uit de jaren dertig en veertig. Erg leuk allemaal. Ook is er weer iemand jarig waar natuurlijk een liedje voor wordt gezongen. Niet het standaard Happy Birthday, maar een leuk ander liedje. Mocht je op Captiva komen is het zeker de moeite waard om hier een hapje te gaan eten.

De planning was om 's middags even te genieten van het strand van Captiva. De meiden geven echter aan hier niet zo'n zin in te hebben. Zij gaan liever naar de Miromar Outlet. Daarom wordt de routeplanner ingesteld op de outlet waar we rond .... uur aankomen. We vermaken ons prima en de creditkaart moet goed in actie komen. Vooral bij de Aeropostale slagen de meiden en Lex goed. Er worden nieuwe allstars gekocht voor de meiden en bij de Adidas vinden ze leuke trainingsbroeken. Ook vindt Maxime hier een leuke sporttas en een gewone tas. Kortom een geslaagde middag en avond. Als de winkels sluiten om 21.00 uur stappen wij in de auto om weer naar onze villa te gaan.

Foto's: http://familygoesflorida2.mijnalbums.nl/

Fort Myers Beach Parasailen

Lex gaat naar de Publix en ik zwem ondertussen mijn baantjes weer. Daarna gaan we ontbijten en dan is het tijd om ons klaar te maken om naar het strand te gaan. Zoals geschreven gaan we vandaag parasailen. Maar omdat het mooi weer is, willen we voordat we gaan parasailen, eerst even lekker genieten van het strand. Rond 11.00 komen we aan bij het strand. We installeren ons en dan gaat Lex eerst het water in. Fabienne, Maxime en ik gaan een stuk langs het strand wandelen, terwijl Lex bij de spullen achterblijft. Het is heerlijk, we lopen met onze voeten door het water en genieten van het heerlijke weer, de prachtige blauwe lucht en het mooie witte strand. Als we weer terug zijn bij Lex gaan we even lekker afkoelen in de zee.

Dan lopen we naar de stand van het parasailen om ons aan te melden. De benodigde formulieren worden ingevuld en dan begint de lucht te betrekken. Daarom worden we even 'on-hold' gezet. Na een kwartiertje wordt er groen licht gegeven en kunnen we in een boot stappen die ons naar de boot brengt waar we mee gaan parasailen. Fabienne en ik gaan als eerste de lucht in. Het is een heel bijzondere en leuke ervaring. Je hebt boven een prachtig uitzicht en het is helemaal niet eng. Het duurt alleen erg kort (vinden wij). Dan zijn Lex en Maxime aan de beurt. Omdat de zee erg onrustig is, laat ik mij weer direct terugbrengen naar het strand. Anders ben ik bang dat ik zeeziek word. Fabienne blijft nog wel aan boord, maar heeft daar spijt van. De jongens die nog aan boord zitten zijn erg van haar onder de indruk. Ze krijgt zelfs het aanbod om langer in Florida te blijven! Verblijf is dan geregeld. Gelukkig neemt ze het aanbod niet aan. Als Lex en Maxime ook weer beneden zijn gaan er nog twee andere jongens naar boven. Dan komt iedereen weer terug naar het strand. We hebben geluk gehad. Er komt weer een regen/onweersbui aan en alles wordt weer 'on-hold' gezet. Gelukkig dat wij zijn geweest. Samengevat het was een geweldige ervaring, het had van ons alleen wat langer mogen duren. We hadden nog $ 10,00 per persoon bijbetaald zodat we iets langer in de lucht mochten blijven. Ook hadden we voor $ 30,00 foto's en video erbij genomen. Dit is echter zijn geld beslist niet waard. De video bestaat uit twee stukjes, een van 20 seconden en een van 55 seconden. Erg onrustig, onscherp en gedeeltelijk zijn we buiten beeld. Ook de foto's zijn slecht. Veel zijn onscherp of van zo'n grote afstand genomen dat je niet kunt herkennen wie er aan de parachute hangt. Er is geen enkele foto bij waar je de parachute (een leuk geel gezicht) helemaal of zelfs maar voor een groot deel kunt zien.

Na het parasailen kleden we ons weer aan, lopen nog even langs de winkeltjes en dan rijden we naar huis. Het is weer gaan regenen. We hadden eigenlijk nu willen gaan midgetgolfen, maar omdat het alweer regent lijkt ons dat niet zo'n goed plan. Wel rijden we langs bij 'Downtown House of Pizza'. Via groupon heb ik hiervoor een voucher besteld. We mogen nu voor $ 30,00 aan eten en drinken uitzoeken en hebben hier $ 15,00 voor betaald. We zoeken verschillende slices pizza uit en nemen ieder een beker drinken. De pizza is heerlijk. Omdat we nog wat geld over hebben, nemen de meiden ook nog allebei een desert, heerlijke chocolademouse. Dan rijden we echt naar onze villa.

De rest van de middag blijven we thuis. Vroeg in de avond is het droog en gaan we toch nog midgetgolfen. Met de kaart van gisteravond, kunnen we vandaag gratis naar binnen. We beginnen weer vooraan. Tijdens het spel betrekt de lucht weer. Maar we hebben geluk, we houden het net droog. Het is echt een hele mooie midgetgolfbaan. Mocht je in de buurt van Fort Myers zitten en wil je gaan midgetgolfen is Smugglers Cove aan te raden. De baan ziet er prachtig onderhouden uit en is heel mooi aangelegd. Hij is heel leuk om te spelen. Uiteindelijk is Lex de grote winnaar geworden. We rijden rechtstreeks naar huis, zwemmen nog even en kruipen dan weer achter de laptop en I-pad.

Foto's: http://familygoesflorida2.mijnalbums.nl/

Fort Meyers Beach

‘s Morgens doen we het weer lekker rustig aan. Het zonnetje schijnt en we willen naar het strand. Deze keer valt de keuze op Fort Myers Beach. Via groupon hebben we namelijk tickets geboekt voor het parasailen. We zullen alle vier de lucht ingaan. Maar eerst zie ik thuis nog iets leuks als ik naar de voorkant van de villa loop om foto's te maken. Tegenover onze villa ligt een perceel dat te koop is. Op dit perceel zijn een paar paaltjes geslagen en nu zie ik dat er een uilenkolonie aan het broeden is. Vandaag zitten er een paar uilen op de geplaatste stokken. Het ziet er echt geweldig uit. Van afstand maken we foto's en video. Het is leuk om te zien hoe ze je in de gaten houden. Volgens mij is het één moeder met een hele serie jongen. Op een gegeven moment zien we wel vijf verschillende uilen zitten. Echt super om te zien. Een zit er heel dicht in de hoek van het afgezette stuk. Je kunt ze best tot dichtbij benaderen.

Uiteindelijk vertrekken we naar Fort Myers Beach, waar we rond 13.00 uur aankomen. De auto parkeren we bij iemand achter het huis. De parkeerplaats staat vol en nu biedt hij de tuin achter zijn huis aan om te parkeren! Als eerste lopen we naar Paradise Parasail waar we de groupon vouchers van hebben. Helaas kunnen we vandaag niet meer mee. Vanwege de storm die eraan komt gaan ze op dat moment niet meer de lucht in. We reserveren voor de volgende dag om 13.30 uur. Omdat het nog lekker weer is gaan we nog even zwemmen in de zee. Maar dan komen de donkere wolken wel heel dichtbij. De spullen worden bij elkaar verzameld en we gaan eten bij een van de strandtentjes. Daar is het natuurlijk heel erg druk binnen en als we aan het eten zijn begint het te stortregenen. Maar als wij klaar zijn is het weer droog en komt de zon weer tevoorschijn. Dus gaan we het strand weer op. Eerst wandelen we over de pier en dan lopen we nog een stuk langs het strand. Ik kan het niet laten om toch weer foto's te knippen van schelpen. Langs het strand vinden de meiden hele mooie ronden platen. Het blijken sanddollars te zijn. Ze zien er heel mooi uit.

We wandelen weer terug naar de auto en rijden naar huis. Daar relaxen we lekker. 's Avonds besluiten we te gaan midgetgolven. De keuze valt op Smugglers Cove. Als we er aankomen blijkt het erg druk te zijn. Bij deze golfbaan kun je ook alligators voeren (wat wij niet doen) maar waar we wel even bij staan te kijken. We moeten toch wachten. Als we ongeveer halverwege de baan zijn begint het heel hard te regenen. We zoeken een schuilplaats op en wachten in een grot tot het minder gaat regenen. Het wordt echter niet echt droog en er blijft water op de baan staan. Daarom besluiten we maar om te vertrekken. Bij de uitgang wordt er een stempel op de kaart gezet en hiermee mogen we een keertje gratis terugkomen. De stempel blijft geldig. Bij de winkel die tegenover de golfbaan ligt kijken we nog even rond. Maxime vindt een regenjas en Fabienne een bikini. Thuis gaan we nog even zwemmen en dan is het weer tijd om naar bed te gaan.

Voor de foto's zie:

http://familygoesflorida2.mijnalbums.nl/

Sarasota

We beginnen al bijna aan onze laatste week en zijn al aan het kijken wat we in ieder geval nog willen doen. Een van de dingen die nog op ons lijstje staan is Sarasota, het Ringling Museum. ‘s Morgens doen we het rustig aan. Rond 11 uur rijden we richting Sarasota, waar we om 12.15 uur arriveren. We kopen de kaartjes en gaan dan naar binnen. We besluiten om de route linksom te lopen, eerst gaan we naar het museum of Art, dan naar Ca’d’Zan (de woning van de Ringlings) en tenslotte het Circus Museum.

Alle gebouwen liggen in de prachtige tuinen. Het is een genot om hier rond te lopen. Zoals gezegd beginnen we bij het museum of Art. Hier bewonderen we de mooie schilderijen. De meiden vinden het wel bijzonder dat er zoveel schilderijen hangen van Nederlandse en Vlaamse schilders.

Dan wandelen we via de rozentuin van mevrouw Ringling naar het woonhuis. Dit is nagebouwd van het Dogenpaleis in Venetië. We mogen alleen op de begane grond rondkijken, maar het geeft je wel een goed idee van hoe men hier heeft geleefd. Wat een pracht en praal allemaal.

Van al dat wandelen hebben we honger en dorst gekregen. Bij het Banyan Café houden we daarom even pauze om iets te eten en te drinken. Dan steken we over naar het Circus Museum. Hier zie je oude wagens, affiches en kostuums. Ook staat er de privé treincoupé van de Ringlings. Als laatste wandelen we naar een ander deel van het Circus Museum. Hier kijken we even naar een korte film over het circus. Het was echt een dorp op zich. Ze verplaatsen zich per trein en bleven vaak maar één dag in een plaats. In totaal werkten er 1.500 personen bij het circus. Ze hadden een eigen koks die dagelijks voor de hele groep kookten. In een enorme tent kon het personeel allemaal tegelijk eten. Ook had het circus verschrikkelijk veel dieren. Alleen al 400 paarden die de wagens moesten trekken en die moesten helpen met het omhoog hijsen van de palen voor de tenten. Tijdens de voorstelling werden de eerste tenten al weer afgebroken en ging de eerste groep met de trein al weer door naar de volgende plaats. Als men in een plaats aankwam, werd alles van de trein gereden. Vervolgens trokken de dieren en artiesten in een optocht door het dorp. In de voorstellingstent konden 13.000 mensen zitten. In dit deel van het museum is het hele circus met alle tenten eromheen nagebouwd. Het is werkelijk prachtig.

Als we naar buiten komen, begint het net te regenen. Niet zo’n beetje ook. We besluiten om te wachten tot het minder wordt. Eerst zitten we buiten onder de tent, maar het gaat zo hard regenen dat we toch maar weer naar binnen gaan. Na ongeveer een kwartier wordt het minder en lopen we snel naar de hoofdingang. Het is maar een klein stukje, maar we worden toch behoorlijk nat. Het gaat weer harder regenen. Er zit niets anders op dan te wachten en een kop koffie te drinken van Starbucks. Wanneer het droog is gaan we naar de auto, maar voor we bij de auto aankomen, is het alweer begonnen met regenen. Ook onderweg krijgen we nog een paar flinke regenbuien. De ruitenwissers kunnen het niet bijhouden en er wordt langzaam gereden. Het Ringling Museum is een echte aanrader. Als je in de buurt van Sarasota bent is het zeker een bezoek waard.

Bij de Publix halen we stokbrood en salades voor het avondeten. Na het eten besluiten we nog even naar de Bell Towers Shops te gaan. Hier zit een winkel van Walking Company. We hebben het verzoek gekregen om een paar Uggs mee te nemen. De gevraagde Uggs zijn niet op voorraad, maar kunnen wel worden besteld. De levertijd is twee werkdagen, ze zijn dus ruim op tijd binnen. Langs de Walking Company zit een cupcake winkel. Hier moet natuurlijk ook even gekeken worden. De meiden nemen allebei een cupcake. Ondertussen is het bijna 21.00 uur en gaan de winkels hier dicht. In de buurt ligt echter een Ross Dress for Less en hier waren we nog niet uitgekeken. Daarom rijden we daar naar toe. We boffen, want op vrijdag is hij open tot 22.30 uur. Uiteindelijk komen we toch nog tijd tekort. We besluiten om de spullen die we leuk vinden maar mee te nemen en dan thuis op ons gemak te kijken wat we nu wel en niet houden. In Fort Myers is ons wel opgevallen dat er op plaatsen erg veel water ligt. De parkeerplaats  voor een deel bij de Ross Dress for Less stond ook half blank. Als we thuis zijn duiken we nog even in het zwembad en dan gaan we naar bed.

Omdat ik geen foto's meer kan plaatsen op dit blog, zet ik hieronder een link naar een album, waarin ik nu de foto's plaats:

http://familygoesflorida2.mijnalbums.nl/

Naples

 
De meiden waren gisteravond erg moe, daarom mogen ze vanmorgen lekker uitslapen. Als Lex vers stokbrood gaat halen, ga ik ondertussen baantjes zwemmen. Fabienne is inmiddels ook wakker geworden. Maxime roepen we maar, anders slaapt die waarschijnlijk nog wel even door. We ontbijten samen en overleggen wat we vandaag zullen gaan doen. In Cape Coral is het weer bewolkt, dus geen echt strandweer. De keuze valt op Naples. Via Groupon hebben we vouchers gekocht voor een boottocht in Naples. We besluiten erheen te rijden. Als het weer te slecht is, rijden we nog wel een keertje terug. Onderweg is het bewolkt en krijgen we weer een flinke regenbui. Maar naarmate we verder richting Naples rijden wordt het weer beter en de lucht blauwer. Aangekomen bij Cruise Naples, vragen we hoe laat de volgende boot vertrekt. Dat blijkt om 4 uur te zijn. Het weer ziet er goed uit, we leveren de vouchers in en mogen tussen 15.30 en 15.45 melden om aan boord te gaan. We hebben 1,5 uur de tijd.

Fabienne heeft op internet een cupcake winkel gevonden in Naples en die blijkt heel dicht bij te liggen. We wandelen erheen. De keuze aan cupcakes is beperkt. De dames kiezen alle drie een kleine cupcake uit. Ze smaken lekker, maar zijn niet heel bijzonder. Vorig jaar in New York waren ze bijzonderder. Fabienne haar cupcakes zijn zeker zo goed als deze en zien er ook zeker zo mooi uit. Ze heeft er zelfs gemaakt die mooier waren dan deze. Vervolgens wandelen we terug naar de boot en kijken nog wat rond bij de winkeltjes in de buurt. Dan is het tijd om ons te melden bij de boot. Het is niet druk. Slechts een man of twintig zijn aan boord.

 

 

Eerst varen we door de haven van Naples en langs prachtige huizen. Hier blijken vele miljonairs, maar tegenwoordig ook biljonairs, een woning te hebben. Van de circa 300 biljonairs die Amerika heeft, hebben er circa 100 een woning in Naples. Omdat er geen afgesloten woongemeenschappen zijn, wonen er weinig beroemdheden van tv, muziek en sport. Het zijn voornamelijk mensen die hun geld in het bedrijfsleven hebben verdiend die hier wonen. Slecht 12% woont er ook echt. De overige eigenaren gebruiken de woning als vakantiehuis. Als er een woning wordt verkocht voor enkele miljoenen tot tientallen miljoenen, wordt de woning vaak afgebroken en laat de nieuwe eigenaar een nieuwe woning bouwen op het perceel. Ook worden vaak twee naast elkaar gelegen percelen gekocht, waarvan beide woningen worden gesloopt om er één nieuwe woning op terug te bouwen. Een perceel is zonder woning net zoveel waard als met woning.

Al snel zwemt er een dolfijn met de boot mee. En als we eenmaal op volle zee zijn zwemmen er twee dolfijnen met de boot mee. Het is echt een super gezicht om dit te zien. Na anderhalf uur varen zijn we weer terug in de haven van Naples. Het was echt een heel mooie tocht. De kapitein vertelde veel onderweg en de dolfijnen die we gezien maakten het helemaal af. Het weer was prachtig. Rustig water en een heerlijk zonnetje. Wat ons betreft is deze boottocht een aanrader.


 

Na de boottocht rijden we naar de pier van Naples. In 1993 zaten hier veel pelikanen op de pier. Nu zien we ze wel in het water, maar niet op de pier zelf. Wel heeft een van de vissers net een haai uit het water gehaald. We zijn net op tijd, want als we aankomen wordt hij terug gegooid het water in. Het is een behoorlijk grote. Hij blijkt een van de vissers te hebben gebeten. Deze bloed behoorlijk, maar verder schijnt er niets aan de hand te zijn. Na even op de pier te hebben rondgekeken, hebben we het wel gezien. We stappen weer in de auto en rijden nog even over 5th avenue. Ziet er allemaal mooi en duur uit.

Dan stellen we de navigatie in op Cape Coral. Onderweg zien we een Cheesecake Factory. Hier hebben wij nog nooit gegeten en wat we hebben gelezen moet dit erg goed zijn. We draaien de parkeerplaats op. Het lijkt erg druk, maar we kunnen toch direct aan tafel. Zoals gewoonlijk bestellen we weer drie maaltijden. Maxime kiest voor een pizza hawai, Fabienne een pasta met tomatensaus en ik kies voor een hamburger met BBQ saus, bacon en cheese. Lex eet met iedereen een beetje mee. Het eten ziet er heerlijk uit en het smaakt idem dito. Omdat er thuis nog een lekkere taart op ons wacht, nemen we geen toetje meer. Nu rijden we in een ruk door naar huis. Daar aangekomen duiken we nog even het zwembad in, genieten van een lekker stukje taart en werk ik het blog weer voor een deel bij. Het schrijven van de verhalen is goed te doen. Dankzij de tip van Sonja kan ik nu de foto’s veel sneller plaatsen! Dank je wel!

Feest! (deel 2)

Als Maxime de taart heeft bewonderd en we hebben ons allemaal klaargemaakt rijden we naar Cracker Barrel. Dit is toch wel een van onze favoriete restaurants. Wij vinden het een geweldige sfeer die er heerst. Niet onbelangrijk, het eten smaakt er ook heerlijk en het is er niet duur. Het is er gezellig druk en we krijgen direct een tafel toegewezen. Omdat we weten dat de porties hier weer veel te groot voor ons zijn, bestellen we weer drie porties. French toast met roerei, spek en een soort appelcompote, pannenkoeken met blauwe bessen en eieren, met toast en spek. Het smaakt heerlijk en is meer dan voldoende voor ons vieren. Lex heeft stiekum tegen de serveerster gezegd dat Maxime jarig is en als we klaar zijn met het ontbijt, komen de medewerkers van Cracker Barrel bij onze tafel staan en zingen Happy Birthday voor Maxime. Ook krijgt ze nog een gratis ijsje. We lopen nog even door de winkel en dan gaan we weer verder.

Op weg naar huis stoppen we bij een van de vele nailsalons die je hier ziet en krijgen de dames alle drie een manicure. Dan rijden we door naar huis. De bedoeling was om 's middags te gaan midgetgolven. Maar helaas begint het weer volop te regenen en ziet het er ook niet naar uit dat het snel droog wordt. De lucht ziet erg grijs. Dan zit er maar een ding op winkelen. In eerste instantie rijden we naar de Edison Mall, hier kunnen we tenminste droog winkelen. We kijken er even rond en komen dan tot de conclusie dat we misschien toch beter eerst naar een outlet shopplingcentrum kunnen gaan. Inmiddels is het weer bijna droog en we rijden door naar de Tanger Outlet. Ook hier is het erg rustig. We kijken hier een paar uur rond en slagen bij de Gap en de Guess. Dan zijn we moe van het winkelen en gaan weer terug naar de villa. Onderweg begint het alweer te regenen.

We maken een heerlijke fruitsalade en samen met de salades en de macaroni van gisteren is dit ons feestmaal. Het smaakt prima. Als toetje snijden we de taart aan. Het is eigenlijk nog jammer om hem op te eten, zo leuk ziet hij eruit. Fabienne gaat op tijd naar bed. Maxime en ik gaan nog even zwemmen en dan gaat ook Maxime slapen. Lex en ik halen de laptops tevoorschijn. Ik schrijf alvast de verhalen voor het blog. Kan ik morgen proberen ze te plaatsen met de foto's. Voor al het laden van de foto's duurt soms erg lang. Ook blijft de laptop regelmatig hangen met het uploaden van de foto's. Het is 1.00 uur geweest als Lex en ik gaan slapen. Morgen slapen we uit en dan zien we wel wat we gaan doen. We hopen dat het morgen weer wat zonniger is.

Sanibel

Vanochtend doen we het weer rustig aan. We ontbijten met het brood dat we van gisteren over hebben en daarna rijden Lex en ik even naar de Publix om een taart te bestellen voor Maxime die morgen jarig is. De keuze valt op een Shaggy Dog. Hij ziet er erg leuk uit en is, volgens de dame die ons helpt, niet zo groot. Omdat we maar met zijn vieren zijn, is dat ook de bedoeling. Vanmorgen was het bewolkt en leek het geen mooie dag te worden. Het plan om Sanibel te bezoeken, leek niet zo geslaagd. Maar rond de middag komt de zon langzaam te voorschijn. Als we terug zijn van de Publix besluiten we toch naar Sanibel te rijden. We trekken de zwemkleding aan en smeren ons in. De stoelen, parasols, handdoeken en het water worden in de auto geladen en dan rijden we naar Sanibel.

De navigatie hebben we ingesteld op Bowman's Beach op Sanibel. Hoewel de afstand niet zo ver is, rijden we er toch ongeveer een uur over. Voor $ 5,00 mogen we de auto 2,5 uur parkeren. We laden alle spullen uit en lopen naar het strand. Het is nog best wel een wandeling. Op het strand zoeken we een mooi plekje uit om ons te installeren. Warm van de wandeling duiken we meteen de zee in. Het water is heerlijk. Warm genoeg om af te koelen, maar zeker niet koud. Als we genoeg zijn afgekoeld maken Fabienne en ik een wandeling langs het strand, op zoek naar mooie schelpen om op de foto te zetten. Onderweg zien we dat het strand op verschillende plaatsen is afgezet, omdat er eieren liggen begraven van een zeeschildpad.

Eerst komen er twee oogjes tevoorschijn.

Dan een pootje en draait hij of zij zich om.

Vervolgens weer een oogje en gaat hij/zij aan de wandel.

Als we weer terug zijn bij de anderen is het al 15.30 uur en wordt het al weer bijna tijd om onze spullen in te pakken. We besluiten om nog een keer de zee in te gaan om af te koelen en dan vindt Maxime een hele mooie schelp. Hij is nog helemaal in takt en er blijkt een krab of iets dergelijks in te zitten. De schelp nemen we even mee naar voren, want natuurlijk wil ik hier foto's van maken. Onder het maken van de foto's komt de bewoner gedeeltelijk te voorschijn en draait hij des schelp om. Als we klaar zijn, brengen we hem weer netjes terug naar de zee. Dan verzamelen we alle spullen en wandelen terug naar de auto. Bij het kraantje om de voeten af te spoelen komen we andere Nederlanders tegen. We hebben de afgelopen week verschillende keren Nederlanders gehoord. De volgende tip van het Florida Forum gaan we nu toepassen. We gaan een ijsje eten bij Pinocchio's. Een goede tip want het ijs is heerlijk. Enigste minpuntje vinden we dat je drie bollen van dezelfde smaak krijgt en niet meerdere smaken kunt kiezen en overal maar een bol van. Waarschijnlijk komen we hier nog wel een keertje terug om een lekker ijs te eten. Als we terugrijden naar huis begint het heel hard te regenen. Het regent zo hard dat de ruitenwissers het bijna niet meer kunnen bijhouden. Als we eenmaal thuis zijn wordt het weer droog. Wel blijven we de rest van de avond regelmatig bliksemflitsen zien.  

Een flinke regenbui op weg naar huis.

Na het avond eten we thuis en na het eten rijden we nog even naar JC Penny's en de super Target. Het is overal erg rustig. Dit valt ons erg op. Rond 22.00 uur zijn we weer thuis. Lex en Maxime gaan nog even zwemmen.

Uitrusten

De meiden slapen lekker uit vanmorgen. Lex en ik staan op tijd op. Lex gaat naar de Publix om vers stokbrood te halen en broodbeleg. Zelf ga ik even baantjes zwemmen. De huisbaas zou vanochtend langskomen om het geld op te halen voor de schoonmaak. Hij belt of het goed is als hij morgenochtend komt. Als ik vraag of we de borg contant moeten betalen, geeft hij aan dat een borg niet nodig is. Dat is mooi meegenomen, want om nu de laatste dag nog de borg contant terug te krijgen is ook niet handig. (Van de andere kant, hebben we weer een reden om volgend jaar terug te moeten naar de VS als we weer dollars over houden ;-)). De meiden zijn ondertussen ook wakker geworden. Fabienne heeft de code voor de Wifi ontdekt, zodat we nu met alle apparaten op het internet kunnen. Gelukkig, want we waren even bang dat er geen Wifi zou zijn en dat was toch eigenlijk wel een belangrijke voorwaarde voor de villa.

Na het ontbijt of bijna de lunch, gaan we met zijn drieën naar de supermarkt om de rest van de boodschappen te halen. Fabienne blijft thuis. Na een tip, gelezen in het reisverslag van iemand van het Florida Forum, gaan we eerst naar de Dollar Tree. Daar halen we voor $1,00 per stuk wasmiddel, afwasmiddel, closetpapier, keukenrollen, shampoo, douchegel e.d. Natuurlijk belanden er ook nog een aantal andere artikelen in het karretje, want ja voor $1,00 per stuk laad je makkelijk spullen in je karretje. Naast de Dollar Tree ligt de Wallmart. Vandaag worden hier dus de boodschappen gehaald. In tegenstelling tot thuis, waar we snel door de supermarkt heenlopen om de benodigde spullen te pakken, nemen we hier uitgebreid de tijd om alles eens goed te bekijken. Het is ongelooflijk hoeveel spullen ze hier hebben. Neem bijvoorbeeld de cereals, alleen hiermee is al een hele rij gevuld (aan beide zijden). Je weet soms gewoon niet meer wat je moet kiezen. Zo groot is de keuze.

Als we alle boodschappen bij elkaar hebben zijn we drie uur verder. Inmiddels is het weer bijna tijd om te gaan eten. Vanavond wordt dit aardappel- en macaronisalade met (knoflook)stokbrood. Het smaakt prima met dit warme weer. Na het eten besluiten we nog even naar Ross Dress for Less te rijden. Een van onze favoriete kledingzaken. Je kunt er hele leuke kleding vinden, ook van bekende merken, voor nog leukere prijsjes. Op internet hadden we al gezien dat er in Cape Coral een Ross Dress for Less was gevestigd en gisteravond hadden we de winkel al zien liggen toen we naar de villa reden. De eerste week van de vakantie hebben we geen kleding gekocht, dus vanavond mogen de dames zich uitleven. Maxime vindt een aantal spijkerbroeken, korte broeken en t-shirts. Fabienne zoekt een paar leuke jurkjes en t-shirts uit. Ook vindt ze een leuke galajurk voor haar gala komend schooljaar. Het duurt nog wel bijna een heel jaar voor het zover is, maar de jurken zijn hier zo goedkoop dat we de gok wel durven te wagen. Omdat ze niet kan kiezen uit twee jurken, mag ze ze beiden meenemen. Ze staan haar allebei ontzettend leuk en in Nederland kun je voor de prijs van de beide jurken nog amper een leuk t-shirt kopen. Ook zoekt ze nog een paar mooie pumps uit. (Het grappige is dat ik vorig jaar dezelfde schoenen heb gekocht!). Lex vindt drie mooie overhemden en zelf slaag ik voor een paar jurken. Als we moe zijn van al het passen, besluiten we naar huis te gaan. Wel zullen we nog een keertje terug moeten komen want Fabienne en ik hebben nog geen tijd gehad om naar de broeken te kijken.

Terug in de villa kruipen we nog even achter de laptop en Ipad en dan gaan we lekker slapen. (De muggenbulten hebben ons vandaag flink parten gespeeld. We zijn blij dat we calendulan hebben meegenomen tegen de jeuk.)

De eettafel.

De woonkamer met flatscreen.

De keuken met een grote oven, magnetron, vaatwasser en natuurlijk een amerikaanse koelkast en vriezer.

De eethoek bij de keuken.

Slaapkamer 1

Slaapkamer 2

Badkamer 1

Master bedroom

Badkamer bij master bedroom

Uitzicht vanaf het dock bij de villa